1. بر خلاف راهپیمایی قبل، 22 بهمن امسال اثری از بنرهای خودجوش تشکر از شهردار و شهرداری اردکان دیده نمی شد؛ لابد آش آن قدر شور شده، که از منظر بانیان، با این تدابیر هم دیگر این آش، خوردنی به نظر نمی رسد! (برای اطلاع از بانیان تشکر خودجوش، میتوان از "طیف" پرسید فاکتور بنرهای یکسان تشکر خودجوش پارسال را چه کسی یا چه نهادی پرداخته است!!!!)

از این که در راهپیمایی امسال این طنز و مایه تفریح از مردم شهرم دریغ شده بود، مکدر شدم.

2. حوادثی که مربوط به سخنران راهپیمایی امسال شهرمان شنیده شد، رونمایی نسل جدیدی از لمپنیسم یا شارلاتانیزم بود که از آن با عنوان "لمپنیزم سیاسی دولت حزبی" یاد می کنم!

این ابتکار را به نام این دولت، و مکان ثبت اختراع را در شهر خفقان زده اردکان باید ثبت کرد؛ هر گونه حق خوری و حق کشی در این مسأله، بدون تردید، قابل تعقیب قضایی است!